Versjes ... Vele duizenden inmiddels. Geschreven vanaf mijn ongeveer mijn vijftiende. Over wat me heeft geraakt en aan het denken en dichten gezet. De dood van mijn dochter Tetske in 1988, en zeker de plotselinge dood van mijn vrouw Roelina in 2015 hebben daar veel nieuws aan toegevoegd. Schrijven van versjes als uitlaatklep voor mijn verwarde en soms heftige gevoelens. En sinds 2015 is die stroom van verzen niet meer gestopt. Soms meedere per dag ...
Op een eerdere versie van deze site heb ik verzen gedeeld. Sommige daarvan vindt u hier terug. Maar vooral veel nieuw materiaal. Persoonlijk, gevoelig, geinig, in allerlei soorten. Of er iets van uw gading bij is ... dat laat ik aan u. En of die versjes ook de naam gedichten verdienen ... dat mag u beoordelen.
Versjes over leven, verlies en nieuwe liefde. In de persoon van Marga, die als een wonder mijn leven binnen kwam. En met wie ik eind 2016 ben getrouwd. Onze herinnering aan verloren liefdes blijft. In dankbaarheid én gemis. En zo hoort dat ook. Met ruimte voor nieuw geluk ...
Kijk maar of u hier iets vindt dat u aanspreekt. Laat gerust een reactie achter, en misschien reageer ik daar dan weer op. Je weet maar nooit ...
Een bijzondere categorie zijn de 'samenwerkingen' met verschillende beeldend kunstenaars. Beelden die me inspireerden tot het schrijven van versjes. Hier in combinatie van beeld en tekst opgenomen. Uiteraard met toestemming van de betreffende kunstenaar (v/m) of rechthebbende.
De keren dat ik materiaal van anderen gebruik, is dat altijd met bronvermelding. Waar mogelijk met links naar bijbehorende website of Facebook acount. Hetzelfde verwacht ik, wanneer gebruik gemaakt wordt van mijn verzen. Met bronvermelding en verwijzing naar deze site. En met een bericht aan mij. Want een beetje ijdelheid is mij niet vreemd.
In de loop van mijn leven heb ik veel ontvangen. Dat geef ik dan ook met liefde door. Mijn motto: Mensen zijn veel te boeiend om gedachteloos aan voorbij te gaan. Wie weet tot schrijfs ...
Dirk Engelage
Klevend